Η λέξη "κιρσώδης" προέρχεται από τη λατινική ποικιλία "varicis - μετεωρισμός". Η πρώτη αναφορά για τη θεραπεία των κιρσών βρίσκεται στο αρχαίο ελληνικό πάπυρο.
Οι κιρσώδεις φλέβες είναι η πιο κοινή ασθένεια. Έως το 40% του ενήλικου πληθυσμού πάσχει από χρόνιες παθήσεις των φλεβών των κάτω άκρων. Οι επιπλοκές με τη μορφή δερματίτιδας, κυτταρίτιδας, αιμορραγίας, θρόμβωσης και τροφικού έλκους οδηγούν συχνά σε μακροχρόνια αναπηρία, η οποία μερικές φορές οδηγεί σε αναπηρία.
Η δομή και το έργο του φλεβικού συστήματος
Ο τρόπος λειτουργίας των φλεβών μας είναι μια πολύπλοκη διαδικασία. Για να το καταλάβετε, χρειάζεστε μια αρχική κατανόηση της δομής των φλεβών. Ο φλεβικός τοίχος αποτελείται από τρία στρώματα. Εσωτερικό ενδοθήλιο, που αντιπροσωπεύεται από ένα στρώμα κυττάρων στη μεμβράνη του συνδετικού ιστού. Το μεσαίο στρώμα είναι μυώδες. Αποτελείται κυρίως από κύτταρα λείου μυός που είναι διατεταγμένα σε κύκλο, τα οποία, δηλαδή, βρίσκονται σε ένα πλαίσιο κατασκευασμένο από ίνες κολλαγόνου. Οι επιφανειακές φλέβες περιέχουν ένα παχύτερο στρώμα μυών από τις βαθιές φλέβες. Το εξωτερικό περίβλημα της φλέβας, το λεγόμενο Adventitia, είναι ένας πυκνός ιστός από ίνες κολλαγόνου. Αν συγκρίνουμε τη δομή των φλεβών και των αρτηριών, θα πρέπει να πούμε ότι η αναλογία του αυλού του αγγείου προς το πάχος του τοιχώματος του είναι πολύ μεγαλύτερη στις φλέβες από ότι στις αρτηρίες. Οι φλέβες έχουν πολύ λιγότερες ελαστικές ίνες από τις αρτηρίες.
Η κύρια ιδιότητα των φλεβών που επηρεάζει τους δείκτες ροής του αίματος είναι η μεγάλη εκτασιμότητα του τοίχου τους. Συγκεκριμένα, με αυξανόμενη πίεση στο αγγείο, οι φλέβες διογκώνονται και τείνουν να παίρνουν στρογγυλό σχήμα από σχισμή. Ο βαθμός ολκιμότητας του φλεβικού τοιχώματος είναι αρκετά βραχύβιος και εξαρτάται από πολλά άλλα πράγματα. Αυτός ο παράγοντας δεν επιτρέπει τη χρήση αυστηρών μαθηματικών τύπων για τον υπολογισμό της κίνησης του αίματος κατά μήκος αυτού. Το πάχος του φλεβικού τοιχώματος στα αγγεία των ποδιών είναι πολύ μεγαλύτερο από, για παράδειγμα, στο λαιμό.
Στον τοίχο εμφανίζονται φλεβικές βαλβίδες. Συνήθως αποτελούνται από δύο βαλβίδες που βλέπουν την καρδιά. Στην περιοχή όπου η βαλβίδα είναι συνδεδεμένη στον τοίχο, η διάμετρος της φλέβας είναι ελαφρώς μεγαλύτερη. Κανονικά, όταν τα φυλλάδια της βαλβίδας είναι κλειστά, δεν μπορεί να διεισδύσει αίμα από την παραπάνω ενότητα στην παρακάτω ενότητα. Σε αυτήν την περίπτωση, η κατάσταση ονομάζεται παλινδρόμηση. Η παλινδρόμηση είναι επίσης αμφιλεγόμενη. Μπορεί να είναι σχετικό (ορισμένοι το αποκαλούν φυσιολογικό) και απόλυτο. Η κύρια διαφορά είναι η διάρκεια της παλινδρόμησης κατά τη διάρκεια λειτουργικών δοκιμών. Υπάρχει επίσης η άποψη ότι δεν πρέπει να υπάρχει ροή στην κανονική βαλβίδα. Οι βαλβίδες κατανέμονται άνισα μέσω των φλεβών. Υπάρχουν περισσότερα από αυτά όπου η εργασία της μυϊκής αντλίας είναι πιο έντονη - δηλαδή στο κάτω πόδι.
Το κύριο φλεβικό σύστημα των κάτω άκρων αντιπροσωπεύεται από τις ακόλουθες ομάδες:
- φλέβες των ποδιών;
- βαθιές φλέβες του ποδιού και του μηρού (βαθύ φλεβικό σύστημα).
- μεγάλες και μικρές σαφενώδεις φλέβες (επιφανειακό φλεβικό σύστημα)
- επικοινωνία (διάτρηση) φλεβών - επικοινωνία μεταξύ επιφανειακών και βαθιών φλεβών.
Τα βαθιά και επιφανειακά φλεβικά συστήματα μαζί σχηματίζουν ένα «σφουγγάρι» από το οποίο ρέει αίμα στην καρδιά όταν περπατάτε. Η εργασία αυτού του συστήματος υποστηρίζεται από τη λειτουργία μιας μυϊκής αντλίας στο κάτω μέρος του ποδιού, η οποία δημιουργεί διαλείπουσα πίεση στις φλέβες.
Αυτά τα συστήματα μετακινούν τη στήλη του αίματος προς τα πάνω και οι βαλβίδες στις φλέβες αποτρέπουν την αντίστροφη ροή.
Η εκροή αίματος από τα κάτω άκρα μέσω βαθιών και επιφανειακών φλεβών είναι άνιση. Περίπου το 85-90% του αίματος ρέει μέσα από τις βαθιές φλέβες και μόνο το 10-15% μέσω των υποδόριων φλεβών. Έτσι, σε υγιείς ανθρώπους, η εκροή αίματος πραγματοποιείται μέσω του συστήματος των βαθιών, σαφένων και επικοινωνιακών φλεβών.
Οι κιρσοί είναι σοβαρό πρόβλημα
Το να πούμε ότι οι κιρσοί είναι «ασθένεια του 20ου ή 21ου αιώνα» είναι να παρεκκλίνουμε από την αλήθεια. Οι κιρσοί έχουν ενοχλήσει από καιρό τους ανθρώπους. Ακόμη και στις αρχαίες πραγματείες για την ιατρική υπάρχει μια περιγραφή των κιρσών, στην αρχαία Ρώμη οι άνθρωποι έδεσαν τα πόδια τους με δερμάτινους επιδέσμους για να απαλλαγούν από φλεβική ανεπάρκεια.
Εάν τα πόδια σας κουράζονται συχνά, αυτό μπορεί να είναι το πρώτο σημάδι της εμφάνισης μιας νόσου του φλεβικού συστήματος. Βραδινή δυσφορία, που συνοδεύεται από οίδημα του ποδιού και του αστραγάλου, ειδικά μετά από μακρά παραμονή στα πόδια, είναι σαφή σημάδια απόφραξης των φλεβών. Δυστυχώς, σύντομα θα ανακαλύψετε την πρώτη κιρσώδη φλέβα. Τα αλλαγμένα αγγεία σχηματίζουν ένα μπλε-μπλε ή κόκκινο "μοτίβο" στα πόδια σας, "αστέρια", τριχοειδή "ιστούς αράχνης" (telangiectasias) και τελικά διασταλμένες φλέβες και κιρσούς.
Σοβαρότητα, κάψιμο, μυρμήγκιασμα και κνησμός, πόνος και πρήξιμο, "αστέρια", πρήξιμο των φλεβών στα πόδια - ένα οξύ σήμα για επείγουσα δράση για τη διάσωση της ομορφιάς και της υγείας των ποδιών σας.
Θα πρέπει να ρωτήσετε αμέσως έναν ειδικό σχετικά με την κατάσταση των φλεβών σας σε έναν ειδικό - έναν φλεβολόγο που εξετάζει και αντιμετωπίζει φλεβικά νοσήματα.
Η φλεβική νόσος ξεκινά ακίνδυνη, αλλά μπορεί να γίνει σοβαρό πρόβλημα εάν αφεθεί χωρίς θεραπεία.
Οι αιτίες των κιρσών
Μέχρι στιγμής, έχει προταθεί μεγάλος αριθμός θεωριών για την εξήγηση των αιτίων των κιρσών. Τα πιο συνηθισμένα είναι κληρονομικά, μηχανικά, ορμονικά και ούτω καθεξής. Αλλά αντανακλούν κυρίως τους παράγοντες που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της νόσου ή επιταχύνουν την εμφάνιση κλινικών συμπτωμάτων της νόσου.
Και τα δύο κάτω άκρα επηρεάζονται συχνότερα. Ωστόσο, η επέκταση των φλεβών συμβαίνει πρώτα στο ένα άκρο και μετά από λίγο στο άλλο. Οι κιρσοί είναι πιο συχνές στο δεξί πόδι.
Οι κιρσώδεις φλέβες των κάτω άκρων εμφανίζονται μόνο στους ανθρώπους. Αυτό οφείλεται στην κατακόρυφη θέση του σώματος, στην επίδραση της υδροστατικής και υδροδυναμικής φλεβικής πίεσης στη συσκευή βαλβίδας και στο φλεβικό τοίχωμα του άκρου. Με αδυναμία του τοιχώματος της φλέβας και δυσλειτουργία της συσκευής βαλβίδας στις κύριες φλέβες, η οποία εμφανίζεται με τη συγγενή κατωτερότητά τους, εμφανίζεται μια παθολογική αντίστροφη ροή αίματος. Οι πιο συχνές αιτίες των κιρσών:
- Ορμονικές αλλαγές (εγκυμοσύνη, εμμηνόπαυση, εφηβεία, χρήση ορμονικών αντισυλληπτικών κ. λπ. ) - επηρεάζουν τη δομή και τον τόνο του αγγειακού τοιχώματος, με τη σταδιακή εξασθένιση και καταστροφή του.
- Η εγκυμοσύνη είναι ένας από τους κύριους παράγοντες κινδύνου για την ανάπτυξη κιρσών. Εκτός από τις ορμονικές αλλαγές, η διευρυμένη μήτρα και το έμβρυο ασκούν πίεση στις λαγόνιες φλέβες και εμποδίζουν σημαντικά τη ροή του αίματος από τα κάτω άκρα.
- Η παχυσαρκία είναι ήδη αποδεδειγμένος παράγοντας κινδύνου για κιρσούς. Αυτό οφείλεται στο αυξανόμενο φορτίο στο φλεβικό σύστημα των κάτω άκρων.
- Τρόπος ζωής: Τα άτομα με παρατεταμένη στατική έκθεση (κομμωτήρια, δάσκαλοι, μάγειρες, χειρουργοί) υποφέρουν συχνότερα.
- Φορέστε σφιχτά εσώρουχα που συμπιέζουν τις κύριες φλέβες στο επίπεδο των πτυχών της βουβωνικής χώρας. Οι γυναίκες φορούν ψηλά τακούνια.
- Βαριά σωματική δραστηριότητα (μεταφορά φορτίων, άρση βαρών).
- Θερμικές διαδικασίες (σάουνες και μπάνια), η κακή χρήση των οποίων μπορεί επίσης να προκαλέσει κιρσούς.
Η ουσία των κιρσών έγκειται στο γεγονός ότι για τους λόγους που αναφέρονται παραπάνω, υπάρχει σταδιακή επέκταση του αυλού της σαφενής φλέβας και των φλεβών διάτρησης, ως αποτέλεσμα της οποίας υπάρχει ανεπάρκεια της συσκευής βαλβίδας (μη κλείσιμο των φύλλων της βαλβίδας). Η παθολογική ροή του αίματος (backflow) του αίματος εμφανίζεται τόσο από πάνω προς τα κάτω όσο και οριζόντια μέσω των κατεστραμμένων φλεβών διάτρησης.
Διάγνωση κιρσών
Για πολλά χρόνια, τα χέρια ήταν το μόνο ιατρικό όργανο που χρησιμοποιήθηκε για την εξέταση ενός ασθενούς με κιρσούς. Οι ακτινογραφίες βοηθούν τον χειρουργό για έναν αιώνα. Ωστόσο, η εξέταση σκιαγραφικής ακτινογραφίας των φλεβών είναι μια μάλλον περίπλοκη διαδικασία που απαιτεί ογκώδη και ακριβό εξοπλισμό και τα μέσα σκιαγραφικής ακτινογραφίας τα ίδια δεν είναι καθόλου ασφαλή για το σώμα. Με την ανάπτυξη της μικροηλεκτρονικής και της τεχνολογίας των υπολογιστών, εμφανίστηκαν προηγουμένως μη διαθέσιμες διαγνωστικές μέθοδοι: υπερηχητικό Doppler, υπερηχητική αγγειοσκόπηση, plethysmography. Η έλευση της υπερηχητικής διπλής σάρωσης παρείχε νέες πληροφορίες που επέτρεψαν την επανεξέταση των προβλημάτων του σχηματισμού κιρσών και την κατανόηση των περιπλοκών της παθολογικής διαδικασίας.
Υπερηχογράφημα Doppler
Πρόκειται για μια διαγνωστική τεχνική υπερήχων που σας επιτρέπει να προσδιορίσετε την ταχύτητα και την κατεύθυνση της κίνησης των σωματιδίων (στην περίπτωση αυτή, των κυττάρων του αίματος) στο σώμα. Με αυτόν τον τρόπο, ο γιατρός μπορεί να καθορίσει την κατεύθυνση και την ταχύτητα της ροής του αίματος στα αγγεία των κάτω άκρων. Και κατά τη διεξαγωγή μιας σειράς φυσιολογικών δοκιμών και της κατάστασης της συσκευής βαλβίδας των φλεβών των κάτω άκρωνΗ γνώση της δομής της ροής του αίματος στις φλέβες στα πόδια είναι η κύρια προϋπόθεση για την επιλογή μιας μεθόδου θεραπείας.
Υπερηχητικός αγγειοσάρωση
Η ουσία αυτής της μεθόδου είναι ότι μια εικόνα των τοιχωμάτων των αιμοφόρων αγγείων και του αίματος που ρέει μέσω αυτών δημιουργείται σε πραγματικό χρόνο στην οθόνη της οθόνης ενός σαρωτή υπερήχων. Ο γιατρός έχει την ευκαιρία να παρατηρήσει το σχήμα του αγγείου, τη δομή του τοιχώματος, την κατάσταση και την κατεύθυνση της ροής του αίματος μέσω αυτού του αγγείου. Η μέθοδος είναι πολύ ενημερωτική και πολύ πιο ασφαλής από την εξέταση ακτίνων Χ, αλλά είναι αρκετά ακριβή, επομένως χρησιμοποιείται μόνο σε δύσκολες περιπτώσεις και κατά τη διάρκεια επιστημονικής έρευνας.
Plethysmography
Πρόκειται για μια διαγνωστική μέθοδο που βασίζεται στον προσδιορισμό της ηλεκτρικής αντίστασης των ιστών των κάτω άκρων. Η ουσία του έγκειται στο γεγονός ότι η συνολική ηλεκτρική αντίσταση των ιστών του ανθρώπινου σώματος εξαρτάται άμεσα από την ποσότητα του αίματος που ρέει μέσα και έξω από αυτά και αλλάζει με την πάροδο του χρόνου με κάθε καρδιακό παλμό. Η Plethysmography χρησιμοποιείται για τη διάγνωση της γενικής λειτουργίας της ροής του αίματος στα κάτω άκρα. Χρησιμοποιείται για την παρακολούθηση της φαρμακευτικής θεραπείας για φλεβική ή αρτηριακή ανεπάρκεια, για τη θεραπεία τροφικών ασθενειών και για την αξιολόγηση του βαθμού φλεβικής ανεπάρκειας.
Φυσικά, καμία από αυτές τις τεχνικές δεν αποκλείει την άμεση εξέταση του ασθενούς από γιατρό, την αποσαφήνιση του ιατρικού ιστορικού και τον προσδιορισμό των παραπόνων του ασθενούς. Με βάση τη συνολική εικόνα της νόσου, ο γιατρός θα επιλέξει μια μέθοδο θεραπείας.
Θεραπεία των κιρσών
Τα τελευταία 50 χρόνια υπήρξε ποιοτικό άλμα στη θεραπεία των κιρσών καθώς και σε άλλους τομείς της ιατρικής. Τις τελευταίες δεκαετίες, έχουν αναπτυχθεί διάφορα φάρμακα για τη θεραπεία της χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας και εξακολουθούν να βελτιώνονται. Η χειρουργική τεχνική για τη θεραπεία των κιρσών έχει βελτιωθεί σημαντικά. Η τεχνολογία σκληροθεραπείας συμπίεσης αναπτύχθηκε και πρακτικά τελειοποιήθηκε.
Η λεγόμενη σκληροχειρουργική κερδίζει σήμερα δημοτικότητα παγκοσμίως. Η σκληροχειρουργική είναι ένας έξυπνος συνδυασμός χειρουργικής θεραπείας και σκληροθεραπείας. Είναι γνωστό ότι η σκληροθεραπεία μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο για αρχικές και απλές μορφές κιρσών. Η λειτουργία των κιρσών δεν είναι επίσης χωρίς προβλήματα. Η χειρουργική επέμβαση για την απομάκρυνση των κιρσών είναι αρκετά τραυματική, απαιτεί νοσηλεία και μακρά περίοδο αποκατάστασης. Ένας λογικός συνδυασμός αυτών των δύο μεθόδων θα σας επιτρέψει να μειώσετε το τραύμα της διαδικασίας θεραπείας στο ελάχιστο και να επιτύχετε μια εξαιρετικά υψηλή ποιότητα θεραπείας.
Ιατρική θεραπεία για κιρσούς
Πολύ συχνά υπάρχουν περιπτώσεις στις οποίες ένας ασθενής δεν έχει πρακτικά κιρσούς ή ο αριθμός τους είναι πολύ μικρός. Ωστόσο, το άτομο πάσχει από βαρύτητα στα πόδια, πόνο και πρήξιμο. Αυτά είναι όλα σημάδια χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, καθώς και με σημαντικά αυξημένες κιρσούς, πρέπει να λαμβάνονται φάρμακα που βελτιώνουν την κυκλοφορία του αίματος στα πόδια. Επί του παρόντος, στο οπλοστάσιο ενός φλεβολόγου, υπάρχουν αρκετές δεκάδες φάρμακα για την καταπολέμηση της φλεβικής ανεπάρκειας.
Η θεραπεία των κιρσών και της χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας πρέπει να επιλέγεται μόνο από γιατρό. Παρά την προφανή απλότητα της επιλογής ενός βεντονικού παράγοντα, μόνο ένας γιατρός μπορεί να καθορίσει το πλήρες φάσμα των θεραπευτικών μέτρων και την καταλληλότητα χρήσης ενός δεδομένου φαρμάκου.
Θεραπεία συμπίεσης
Η θεραπεία με συμπίεση θεωρείται εδώ και πολλά χρόνια ως συμπλήρωμα στη φαρμακευτική θεραπεία ή χειρουργική επέμβαση. Η θεραπεία συμπίεσης για κιρσούς έχει χρησιμοποιηθεί από τα αρχαία χρόνια και μόνο την τελευταία δεκαετία η ελαστική συμπίεση θεωρείται ξεχωριστός και ανεξάρτητος τύπος θεραπείας - θεραπεία συμπίεσης. Η θεραπεία συμπίεσης περιλαμβάνει τη χρήση ιατρικών ελαστικών επιδέσμων διαφόρων εμπορικών σημάτων και ειδικών ιατρικών καλτσών συμπίεσης.
Η παγκόσμια βιομηχανία κατασκευάζει τρεις τύπους ελαστικών επιδέσμων: κοντό, μεσαίο και υψηλό τέντωμα. Οι επίδεσμοι υψηλής επιμήκυνσης (επιμήκυνση άνω του 140%) χρησιμοποιούνται για την πρόληψη θρομβωτικών επιπλοκών κατά τη μετεγχειρητική περίοδο μετά από χειρουργικές επεμβάσεις στα κοιλιακά και πυελικά όργανα, καθώς και για τη διόρθωση των αρθρώσεων μετά και για την πρόληψη αθλητικών τραυματισμών. Οι επίδεσμοι μικρής εμβέλειας (που εκτείνονται λιγότερο από 70%) χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία πολύπλοκων μορφών χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας, θρόμβωσης βαθιάς φλέβας, μετα-θρομβοφλεβιτικού συνδρόμου και λεμφικής ανεπάρκειας. Μεσαίοι επιδέσμους τεντώματος (από 70% έως 140%) χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία των κιρσών, της χρόνιας φλεβικής ανεπάρκειας και της σκληροθεραπείας συμπίεσης.
Οι ιατρικές κάλτσες συμπίεσης περιλαμβάνουν ιατρικές κάλτσες συμπίεσης, καλσόν και κάλτσες στο γόνατο. Πολλοί άνθρωποι κάνουν λάθος όταν σκέφτονται διαφορετικές φανέλες "αντι-κιρσόζης" και "υποστήριξης" με αυξημένη πυκνότητα ως θεραπευτικές. Πρώτα απ 'όλα, πρέπει να δηλωθεί ότι τα προϊόντα ιατρικής συμπίεσης δεν φέρουν ποτέ ετικέτα στα DEN. Το DEN είναι ένα τεχνικό χαρακτηριστικό ενός πλεκτού υφάσματος που σχετίζεται έμμεσα μόνο με την πίεση που δημιουργείται από το προϊόν.
Οι ιατρικές φανέλες χωρίζονται σε διάφορες κατηγορίες λειτουργικής συμπίεσης. Η κατηγορία του προϊόντος καθορίζεται από την πίεση που ασκεί το προϊόν στον αστράγαλο και στο κάτω τρίτο του κάτω σκέλους. Σε ένα άτομο που πάσχει από κιρσούς εμφανίζεται η χρήση πλεκτών συμπίεσης 2ης τάξης. Αυτά τα καλσόν ή κάλτσες στο γόνατο δημιουργούν πίεση 23-32 mm Hg στο επώδυνο πόδι. Art. , Δηλαδή, εξισορροπεί πλήρως την πίεση στις κιρσούς και εξαλείφει τη φλεβική ανεπάρκεια. Τα ιατρικά προϊόντα συμπίεσης παράγουν επίσης αυτό που είναι γνωστό ως κατανεμημένη πίεση. Η πίεση που δημιουργούν μειώνεται σταδιακά καθώς το πόδι κινείται 25-30% από κάτω προς τα πάνω, γεγονός που συμβάλλει στην αποτελεσματική εκροή αίματος και λέμφου.
Πρέπει να σημειωθεί αμέσως ότι οι ιατρικές φανέλες δεν είναι ποτέ λεπτές και διαφανείς, ότι η δημιουργία μιας τόσο υψηλής πίεσης απαιτεί μεγάλο αριθμό ελαστικών ινών και, κατά συνέπεια, το πλεκτό ύφασμα είναι παχύ. Πρέπει επίσης να ειπωθεί ότι η ιατρική φανέλα δεν είναι ποτέ φθηνή. Η τεχνολογία του πλεξίματος ενός ειδικού πλεκτού υφάσματος είναι πολύ πιο περίπλοκη. Κατά το πλέξιμο είναι επίσης απαραίτητο να μοντελοποιήσετε το προφίλ του ποδιού για να δημιουργήσετε κατανεμημένη πίεση.
Η ιδανική προσέγγιση στη θεραπεία συμπίεσης είναι η συνεχής και διαδεδομένη χρήση ελαστικών επιδέσμων ή / και καλτσών συμπίεσης από τον ασθενή. Για παράδειγμα, η χρήση ελαστικών επιδέσμων καθημερινά για ένα μήνα αντιστοιχεί σχεδόν εξ ολοκλήρου στην αποτελεσματικότητα της λήψης ενός αποτελεσματικού φαρμάκου κάθε μήνα. Η χρήση καλτσών συμπίεσης είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στην πρόληψη της ανάπτυξης και της επανεμφάνισης των κιρσών. Το κύριο πλεονέκτημα της χρήσης προϊόντων συμπίεσης είναι η απόλυτη ασφάλεια της υγείας τους σε σύγκριση με τα καλύτερα φάρμακα και το κόστος τους είναι συγκρίσιμο.
Πρόληψη κιρσών
Όταν έχετε τα πρώτα σημάδια κιρσών, ακολουθώντας σχετικά απλούς κανόνες επιβραδύνεται και, σε ορισμένες περιπτώσεις, αποτρέπει την περαιτέρω ανάπτυξή τους. Πάνω απ 'όλα, μην παρασυρθείτε από ζεστά λουτρά, σάουνες και παρατεταμένη έκθεση στον ήλιο. Όλα αυτά μειώνουν τον φλεβικό τόνο και οδηγούν σε στασιμότητα του αίματος στα κάτω άκρα. Αποφύγετε να φοράτε σφιχτά ρούχα, κάλτσες και κάλτσες με στενές ελαστικές ταινίες, καθώς αυτό θα συμπιέσει τις φλέβες. Η παχυσαρκία και τα αθλήματα που σχετίζονται με μεγάλο στατικό φορτίο στα πόδια (τένις, άρση βαρών, bodybuilding) αυξάνουν τη φλεβική πίεση. Ψηλά τακούνια (πάνω από 4 cm) - οι φλέβες μας δεν τους αρέσουν. Φροντίστε τις φλέβες, μην τις τραυματίσετε.
Εάν αισθάνεστε βαριά στα πόδια σας τη νύχτα μετά από μια μέρα εργασίας, κρατήστε τα πόδια σας ψηλά ενώ κοιμάστε και ξεκουράζεστε. Εάν η εργασία σας συνοδεύεται από μεγάλες περιόδους καθισμάτων στο τραπέζι ή όρθια για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα πρέπει να αλλάζετε τη θέση των ποδιών σας, να μπαίνετε στη θέση σας και να περιστρέφετε τα πόδια σας πιο συχνά. Υπάρχουν ειδικές ασκήσεις για φλεβικά νοσήματα. Ξεπλύνετε τα πόδια σας με κρύο νερό μετά το ντους ή το μπάνιο. Υπάρχουν αθλήματα που είναι χρήσιμα - ειδικά κολύμπι, αλλά και πεζοπορία, ποδηλασία, σκι. Μην παραμελείτε τις λαϊκές θεραπείες για την πρόληψη. Χρήσιμες εγχύσεις φύλλων lingonberry, wort του Αγίου Ιωάννη, βακκίνια και ροδαλά ισχία. Μια φυτική διατροφή πρέπει να ακολουθείται. Ο γιατρός σας μπορεί επίσης να σας συνταγογραφήσει ένα φάρμακο που ονομάζεται phlebotonic για να αυξήσετε τον φλεβικό τόνο και να βελτιώσετε τη μικροκυκλοφορία. Πρόσφατα, οι μέθοδοι πρόληψης της συμπίεσης και θεραπείας των κιρσών έχουν γίνει επίσης κατανοητές επιτυχίες λόγω της εμφάνισης υψηλής ποιότητας ιατρικών προϊόντων στην αγορά.
Μια ειδική λέξη πρόληψης για έγκυες γυναίκες. Οι κιρσώδεις φλέβες εξελίσσονται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, ειδικά εάν δεν είναι η πρώτη και η μεταφορά ενός μωρού κάτω των 1 έτους δεν συμβάλλει στην καλή αγγειακή λειτουργία. Η βάση για την πρόληψη είναι η χρήση ειδικών καλτσών συμπίεσης, η χρήση φλεβοτονικών τόσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης όσο και μετά τον τοκετό. Εάν σας συνταγογραφηθεί ένα ορμονικό φάρμακο, μην ξεχάσετε να ενημερώσετε τον γυναικολόγο για τις φλέβες σας, καθώς αυτά τα φάρμακα επηρεάζουν τη λειτουργία των φλεβών και μειώνουν τον τόνο τους.
Μην κάνετε αυτοθεραπεία. Συζητήστε με το γιατρό σας για το τι είναι καλύτερο να κάνετε με τις φλέβες σας. Αυτή η ασθένεια αντιμετωπίζεται από γιατρούς - φλεβολόγους.